اهداف پژوهش: بررسی وجوه اشتراک و افتراق فهرستنویسی نسخههای خطی و چاپ سنگی در کتابخانههای بزرگ ایران و ارائه الگوی واحد با طراحی و پیشنهاد کاربرگه مشترک فهرستنویسی نسخههای خطی و کتب چاپ سنگی. روششناسی: در این پژوهش از روش توصیفی- تحلیلی بهره گرفته شده و ابزار گردآوری دادهها سیاهه وارسی است. یافتهها: میزان اشتراک عناصر فهرست برگه فهرستنویسی نسخههای خطی و چاپ سنگی 5/76 درصد و میزان افتراق آنها 4/23 درصد است. بنابراین یکسانسازی شیوههای فهرستنویسی منابع خطی و نادر امکان پذیر است. نتیجهگیری: جهت ایجاد یک الگو و شیوه مشترک فهرستنویسی نسخههای خطی وکتب چاپ سنگی، کاربرگه مشترک فهرستنویسی با دربرداشتن 82 عنصر پیشنهاد شده است.