دکتری کتابداری و اطلاع رسانی از دانشگاه نیوساوت و لز استرالیا
چکیده
مقاله حاضر ترجمه فصلی از کتاب «پژوهش کیفی در مدیریت اطلاعات»[1] است که به معرفی یک رویکرد روش‌شناختی برای مطالعه کاربرد اطلاعات و نظام‌های اطلاعاتی ایجادشده پس از سال 1972 به بعد می‌پردازد. این رویکرد (یعنی معنابخشی) برای مطالعة نیازها، انگاره‌ها، و رضایتمندی کاربران بالفعل و بالقوه نظام‌های اطلاعاتی و ارتباطی به کار می‌رود. در بخش نخست، مفروضات و بنیادهای نظری این روش مطرح می‌شود. پس از آن، توصیف خود روش و روش‌های برآمده از آن آمده است.
)